Non

Frankrijk heeft dus Non gestemd. Zelf zou ik hoogstwaarschijnlijk Ja gestemd hebben, maar het schouwspel dat nogal wat politici uit het Ja-kamp nu opvoeren maakt me misselijk.

Aangezien ik (voorlopig nog) over de Belgische nationaliteit beschik ben ik door Elio di Rupo totaal onbevoegd verklaard om zelfs nog maar een raadgevend oordeel te uiten over de Europese Grondwet. Ik heb me dan ook niet bepaald in de Europese Grondwet verdiept, maar mijn mening gaat toch eerder in de richting van het kritische Ja-kamp. Dat neemt niet weg dat de onzin die de nogal wat politici dezer dagen uitkramen ronduit schandalig is. Niet de kiezer die «verkeerd» stemt, maar de politicus die de mening van de kiezer niet wíl respecteren doet hier aan anti-politiek. Een korte opsomming van de totentrekkerij door politici die ondanks hun onmetelijke (wegens te groot of te klein, schrappen wat niet past) wijsheid gisteren 15.422.642 Fransen de broek werden afgedaan:

• De arrogante aankondiging dat er geen Plan B bestaat in geval van een Neen…
• …gevolgd door de wanhopige aankondiging dat er geen Plan B bestaat in geval van een Neen
• De oproep door Jacques Chirac aan de Europese politici om een eventueel Non te negeren
• De aankondiging door Nederlandse politici om bij een lage opkomst een eventueel Neen in de Tweede Kamer om te buigen in een Ja
• Het voorstel van Nederlandse politici om een Neen in de Tweede Kamer om te buigen in een Ja indien de meerderheid van Neen-stemmers klein is

Het eerste voorbeeld is een teken van de arrogantie van de politici. Het tweede een teken van de onwetendheid van de politici, die geen flauw vermoeden hebben van wat bij de bevolking leeft en dat plots beseffen wanneer de afgrond opdoemt. De rest van de voorbeelden tonen aan dat men er zelfs niet voor terugschrikt om de spelregels tijdens en desnoods zelfs ná het spel te wijzigen. Laat het dan nog vaak uitgerekend die politici zijn die in de herfst van 2000 zo met het opgestoken vingertje de Amerikaanse verkiezingen becommentarieerden.

De Europese Grondwet moet door álle landen van de Europese Unie geratificieerd worden om geldig te zijn, en aangezien Frankrijk gisteren die Europese Grondwet afgekeurd heeft, is de Grondwet begraven, hoe jammer dat ook moge wezen. Dat er geen Plan B bestaat is ook geen reden om verder te gaan met het ratificatieproces, meer zelfs, het zou een goede reden zijn om aan de top eens een pauze in te lassen om zich erover te bezinnen waar men in feite mee bezig is.

En al bij al is het nog een geluk bij een ongeluk dat uitgerekend Frankrijk, één van de stichtende leden en groten in de Europese Unie het eerste land is dat de Grondwet afkeurt. Ik durf me amper voor te stellen hoe de reacties zouden geweest zijn indien een klein land als Nederland of een nieuwe lidstaat zoals Polen de Grondwet afgekeurd had.