De Gucht weer

Minister van Buitenlandse Beledigingen Karel de Gucht vond het dit week-end nodig om eens uit te halen naar Jan Peter Balkenende. Gevolg: de Belgische ambassadeur in Nederland zal het maandag mogen komen uitleggen bij Ben Bot, de Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken.

In een interview met Het Laatste Nieuws had Karel de Gucht verklaard dat Jan Peter Balkenende «een mix van Harry Potter en brave stijfburgerlijkheid, een man in wie ik geen spoortje charisma kan ontwaren» was. Noch het ene noch het andere lijken me gepast voor een Minister van Buitenlandse Zaken. Waarom doet Karel de Gucht dan zo een uitspraak? Misschien omdat hij een mix is van… ach, laat maar. En wat het charisma van Karel de Gucht zélf betreft: een natte dweil die een hele nacht aan de wasdraad heeft gehangen heeft meer charisma dan de krokodil uit Berlare.

Ondertussen probeert De Gucht zich te verweren door te zeggen dat zijn woorden niet correct weergegeven zijn. Hij zou slechts gezegd hebben hoe «de media» Balkenende omschrijven, en dus is het niet zijn eigen mening. Klinkklare onzin, want waarom zou hij in een interview moeten weergeven hoe «de media» Balkenende omschrijven, tenzij zijn eigen mening daar dicht bij aan zou leunen? Een gemakkelijke uitvlucht om te kunnen zeggen dat hij niet gezegd heeft wat hij gezegd heeft, meer is dat niet.

Waarover ging het interview trouwens? Over het Nederlandse referendum, onder de titel «België had ja gestemd». De Gucht vond de Nederlandse campagne te negatief:

Zo overtuig je de mensen niet. Dan hadden Verhofstadt en ik het wel anders aangepakt. Zeker weten dat België ja had gestemd.

De Gucht beseft waarschijnlijk niet dat hij met die uitspraak zichzelf alleen maar intellectueel belachelijk maakt :

1. Om te beginnen kunnen we even teruggaan naar de tussenkomst van Verhofstadt in de campagne in Nederland. Als die interventie, waarin hij zei dat de ratificatie gewoon moest doorgaan ook al zou Nederland tegen stemmen, al een verschil heeft uitgemaakt, zal het wel in het voordeel van het Neen-kamp geweest zijn. Derk-Jan Eppink verwoordde het in De Tijd als volgt: «Die uitspraak werkt averechts op eigenzinnige Nederlanders. Nu zullen ze de elite helemaal een 'poepje laten ruiken'. Guy, bedankt!». Zou Balkenende het ook zó aangepakt hebben in een Belgisch referendum?
2. België zou dus ja gestemd hebben. Het referendum in Nederland toont nochtans duidelijk aan dat dat allesbehalve zeker is. Had iemand amper een paar maanden geleden nog durven beweren dat Nederland met meer dan 60% bij een opkomst van meer dan 60% tegen de Grondwet zou stemmen, men zou hem stante pede compleet zot verklaard hebben. Karel de Gucht staat daar natuurlijk mijlenver boven.
3. En ten slotte, als het dan toch zo zeker is dat België Ja zou gestemd hebben, waarom is er dan geen referendum gehouden? Was daar niet Elio di Rupo die er ervoor waarschuwde dat er in Vlaanderen misschien wel een ander resultaat zou behaald worden dan in Wallonië? Doe de berekening zelf maar eens: indien heel Wallonië Oui zou stemmen, moet er nog altijd een Ja-meerderheid in Vlaanderen gevonden worden om over heel België aan 70% te komen. Omgekeerd moet er in Vlaanderen al een meerderheid van 83,3% gevonden worden om een eventueel Waals Non om te kunnen buigen. Ik zie het probleem dus niet, tenzij…

En in dat laatste puntje zit een angel verborgen die aantoont wat voor een inferieure minkukels De Gucht en Verhofstadt wel zijn vergeleken met Bot en Balkenende. Want De Gucht kan het in een veilig kranteninterview wel halen van Afrikaanse despoten en de Minister-President van een bevriende buurstaat, maar wanneer we even naar de daden van onze papieren held uit Berlare kijken, blijkt hij een bijzonder mager kieken te zijn: het migrantenstemrecht kostte hem zijn voorzitterschap van de VLD, bij de eedaflegging als Minister van Buitenlandse Zaken werd hij al onmiddellijk getrakteerd op een ferme bolwassing door een oude sasa waar alleen maar wat gestamel van zijnentwege op volgde, tijdens de onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde eiste Verhofstadt dat Vlaanderen een hogere prijs zou betalen dan wat de Franstaligen vroegen (tot hun stomme verbazing, en overigens ondertussen links en rechts bevestigd), en na het Non van Di Rupo wat het EU-referendum betreft moest de VLD braafjes in het zand bijten. Nog goed dat ze dat in Nederland misschien allemaal niet weten, want ze zouden zich boven de Moerdijk nogal een kriek lachen om zoveel onmacht en onbenulligheid.