zondag, januari 30, 2005

VLD en samenwerking met het Vlaams Belang

In de soap rond Hugo Coveliers doet ook Karel de Gucht zijn duit in het zakje. Probleem is dat zijn duit onzuiver geslagen werd.

Allereerst: het is pijnlijk te moeten vaststellen dat wanneer Hugo Coveliers stelt dat zijn programma dichter bij dat van het Vlaams Belang staat dan dat van de sp.a, daar blijkbaar nogal wat misbaar rond gemaakt moet worden door de top van de VLD. Wat het sociaal-ekonomische betreft, is het een feit dat de voorzitter van de sp.a regelmatig op bedevaart gaat naar Cuba, niet bepaald een lichtend voorbeeld van wat dan ook, laat staan een liberale of democratische staat, terwijl mandatarissen van de partij hun positie gebruiken/misbruiken om het communistische régime te voorzien van PCs, bussen en ziekenwagens. Verder komt de sp.a regelmatig met voorstellen aandraven die compleet indruisen tegen de vrije-marktprincipes — indien ze het al niet opzettelijk doen, dan uit totale onkunde. Alleen al daarom zou het een vanzelfsprekendheid moeten zijn dat de liberalen dichter bij het Vlaams Belang staan dan bij de sp.a.

Verder pretendeert de VLD een Vlaamse partij te zijn, en was dat ook toen ze nog in de oppositie zat. De partij is echter op dat vlak volledig overgeleverd aan Guy Verhofstadt, die om zijn post van Eerste Minister te behouden genoodzaakt is regelmatig schandknecht te spelen voor de PS van Elio di Rupo, zoals bijvoorbeeld blijkt in de klucht rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Dat neemt niet weg dat de partij aan de basis eerder Vlaamsgezind is, onder meer als gevolg van het opnemen van nogal wat figuren uit de voormalige Volksunie, niettegenstaande er ook zogenaamde «diepblauwe belgicistische» tendenzen aanwezig blijven uit de tijd van de PVV, met Herman Decroo als typevoorbeeld. Op het communautaire vlak kan men toch stellen de VLD dichter bij het Vlaams Belang staat dan bij de sp.a, toch wat de basis betreft.

Nu meent dus Karel de Gucht Hugo Coveliers geluk te moeten toewensen «in zijn verdere leven bij extreem-rechts». Ik herinner me vaag dat De Gucht nog niet eens zo lang geleden zijn voorzitterschap van de partij kwijt is gespeeld omdat hij de fout begin een bepaald partijstandpunt te verdedigen. Sommigen zouden zeggen, een extreem-rechts partijstandpunt. Wanneer Hugo Coveliers nu dus ook de liberale principes wil verdedigen in die mate dat hij er zijn partijlidmaatschap bij kwijtspeelt, hoeft het dus niet te verbazen dat ex-stroper De Gucht de beste boswachter wil spelen.

Erger is het dat De Gucht, op zijn élan doorgaand, zegt dat hij ervan overtuigd blijft dat er bij de basis geen weestand zou zijn tegen het partijstandpunt dat de VLD niet met het Vlaams Belang zal samenwerken. Naar mijn bescheiden mening staat dat toch in schril contrast tot de uitslag van de recente voorzittersverkiezingen bij de VLD, waar een kandidaat die samenwerking met het Vlaams Belang niet alleen wil toelaten, maar het zelfs bepleit, een goede veertig procent van de stemmen wist te behalen. Me dunkt dat alvast die veertig procent het niet eens is met het partijstandpunt, en als die veertig procent een verwaarloosbare minderheid is, dan is de huidige voorzitter verkozen met met minder dan tien procent meer dan een verwaarloosbare minderheid.

Het zit niet goed bij de VLD. Bij de laatste verkiezingen verloor de partij een kwart van haar kiezers, en sindsdien is de discussie over samenwerking met het Vlaams Belang een ware splijtzwam geworden. Terwijl de top de wereld en misschien vooral zichzelf ervan probeert te overtuigen dat samenwerking met het Vlaams Belang niet wenselijk is, stemt veertig procent van de leden voor een kandidaat die samenwerking bepleit, terwijl acht gemeentelijke afdelingenmet de partij aan het onderhandelen slaan. Als dit zo blijft voortduren, heb ik zo een vermoeden dat men ook bij de volgende verkiezingen niet veel champagne zal moeten inslaan in de Melsenstraat.

Geen opmerkingen: