woensdag, januari 26, 2005

Geen Franstalige toestemming nodig voor onafhanklijkheid

Carl Devos, politicoloog aan de Universiteit Gent, maakt in een opiniestuk in De Standaard vandaag een fout waarvoor iemand in de eerste kandidatuur ongetwijfeld gebuisd zou worden.

De politicoloog argumenteert in zijn opiniestuk tegen wat hij een meerderheidslogica noemt in het dossier Brussel-Halle-Vilvoorde. Hij haalt echter zelf zijn betoog grondig onderuit door het volgende te schrijven:
Zelfs de onafhankelijkheid van Vlaanderen heeft de toestemming van Franstaligen nodig.
Dit is natuurlijk totaal fout. Ten eerste hebben de Vlamingen in de federale Kamer en Senaat de meerderheid, zij het geen twee-derde meerderheid. Bovendien bestaat er zoiets als het internationaal erkende zelfbeschikkingsrecht der volkeren, wat in België concreet betekent dat als het Vlaamse Parlement de onafhankelijkheid zou uitroepen —liever vandaag nog dan morgen— Vlaanderen onafhankelijk is, punt, aan de lijn. De Franstaligen kunnen op geen enkele wijze een Vlaamse onafhankelijkheid verhinderen. Ook omgekeerd dienen de Franstaligen geen Vlaamse toestemming te vragen om de onafhankelijkheid uitroepen. Geen zinnig mens zou trouwens durven beweren dat een Vlaams veto Waalse onafhankelijkheid zou kunnen tegenhouden.

Ook concrete voorbeelden uit het verleden tonen aan dat Carl Devos ongelijk heeft. Toen Oost-Timor enkele jaren geleden onafhankelijk werd, gebeurde dit na een referendum in Oost-Timor, niet in heel Indonesië. De onafhankelijkheid van Kroatië en Slovenië werd bekomen en erkend ondanks de tegenstand van Servië. Ook de Balten bekwamen hun onafhankelijkheid tegen de zin van Moskou in. En Noorwegen brak honderd jaar geleden uit de personele unie met Zweden na een referendum in Noorwegen, niet in Noorwegen-Zweden.

Ik kan me overigens niet voorstellen dat Carl Devos niet beter zou weten. De vraag is dus waarom hij zulke klinkklare onzin schrijft.

Geen opmerkingen: