In een persmededeling doet Fatma Pehlivan (sp.a) haar beklag over de onkunde van de Moslimexecutieve. De Moslimexecutieve is nochtans niet de enige die ontgoochelt wat betreft de steun aan de slachtoffers van de tsoenami van 26 december 2004.
Fatma Pehlivan had de Moslimexecutieve opgeroepen om tijdens het Offerfeest van dit jaar de solidariteit met de minderbedeelden te schenken aan de slachtoffers van de tsoenami. De Moslimexecutieve besliste daar niet op in te gaan «wegens interne tegenstellingen», en Senator Pehlivan vraagt zich nu verbaasd af wat die interne tegenstellingen dan wel zouden kunnen zijn. Jammer genoeg is de Moslimexecutieve niet de enige die ontgoochelt. Wie het lijstje met de bijdragen van de verschillenden landen afgaat, zal merken dat het ver zoeken is voor men het eerste Arabische land tegenkomt, waarbij het dan nog niet altijd volledig van harte blijkt te zijn.
Een mogelijke verklaring is natuurlijk dat men in het Westen zo emotioneel reageert en zo gul is met bijdragen omdat een populair vakantiegebied getroffen werd, een gebied waar nogal wat mensen dus ook een persoonlijke band mee hebben. Weinig mensen zijn al in Darfoer of Bam (Iran) geweest, terwijl men nu op TV het strand, het hotel of een bar waar men misschien zelf ooit nog geweest is letterlijk in de golven heeft zien verdwijnen. Maar anderzijds was toch ook een groot deel van de slachtoffers moslim. Blijkbaar heeft men er in de regeringskringen van de Arabische landen geen enkel probleem mee dat het christelijke (nou ja) Westen een veel grotere bijdrage aan de heropbouw van de getroffen streken in Zuid- en Zuid-Oost-Azië levert dan de Arabische wereld, moslim of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten