Actie N-VA absoluut succes

De actie van N-VA van verleden week kan alleen maar een succes genoemd worden. Niet alleen noemde Marc Reynebeau de actie «onnozel», bovendien greep de «brutaliteit» van Bart de Wever Bert Anciaux naar de keel. Kon men zich bij de N-VA nog betere reacties wensen? Meest interessant is nog vast te stellen dat noch Marc Reynebeau noch Bert Anciaux met enig redelijk argument naar voren kunnen komen.

Het Vlaams Belang noemde de actie een stunt, maar to oppose is tot nader order nog steeds de belangrijkste opgave van een oppositiepartij, al wil ik niet uitsluiten dat enige jaloersheid op het Madouplein meegespeeld kan hebben bij het opstellen van de persmededeling.

Erger is het gesteld op de weblog van Bert Anciaux. Hij vraagt zich af hoe wij Vlamingen ons zouden voelen in de omgekeerde situatie, of zoals hij zelf schrijft:

Ik vraag me echt wel eens af hoe wij Vlamingen zouden reageren als we in dezelfde situatie zouden verkeren als Wallonië. Wanneer er bij ons zoveel werkloosheid zou bestaan en aan de andere kant van dit land een veel grotere economische groei. Zouden wij al die verwijten en beledigingen nemen? Zouden wij rustig toekijken hoe het rijke deel nog rijker wil worden en alle solidariteit zou uitbuiten? Oh, misbruiken moeten sterk aangepakt worden, dat is duidelijk. En ik denk ook dat de gever niet armer moet worden dan de ontvanger. Er zijn grenzen. Het is een kwestie van rechtvaardigheid. Maar steeds opnieuw vanuit de hoogte doen en de Walen vernederen, daar heb ik alvast meer dan mijn buik van vol.

Wat opvalt is dat de situatie toch lichtelijk anders is dan Bert Anciaux ze hier probeert voor te stellen. Als we de situatie eens écht willen omdraaien in een gedachtenexperiment, dan zou men er toch een vervlaamst Luik moeten bijnemen, waar men in de ziekenhuizen amper terecht kan als men geen Nederlands spreekt, en dat de halve provincie Luik, tot aan de grens met Luxemburg dus, jachtterrein is voor de Vlaamse politieke partijen bij federale en Europese verkiezingen. Waarbij men er nadrukkelijk van blijft dromen die halve provincie ooit nog te mogen inlijven bij Vlaanderen. In die situatie zouden dan de Vlamingen weigeren van nog maar te praten over de misbruiken, en zouden wij ons dus beledigd moeten voelen als het FDF ons dan komt «vernederen» met een paar vrachtwagens nepgeld op weg naar één of ander stuk nepinfrastructuur in Vlaanderen dat er alleen maar staat omdat men nu eenmaal gecompenseerd moest worden. Ik stuur omiddellijk twaalf vrachtwagens verse Noorse zalm naar de eerste die mij ervan kan overtuigen dat hij of zij zich zoiets werkelijk zou kunnen voorstellen.

Erger wordt het wanneer Bert Anciaux de onzakelijke toer opgaat:

Maar op een moment dat er een nooit geziene solidariteitsactie wordt opgezet met Azië, vind ik het meer dan triest dat Vlaanderen zich voordoet als de krenterige vetzak.

Ik stel voor dat Bert Anciaux er eens het rekenmachientje bijneemt en uitrekent hoe vaak Wallonië verleden jaar door een tsoenami getroffen werd die door Vlaanderen, en de «krenterige vetzak» Vlaanderen alleen dus, volledig bekostigd werd.

Erger is het gesteld bij Marc Reynebeau, die al in de eerste paragraaf de suggestieve toer opgaat:

Dat bedrag [11,3 miljard euro] is volgens De Wever wat jaarlijks vanuit Vlaanderen naar Wallonië stroomt. Het verschilt amper van wat het Vlaams Belang heeft uitgerekend als de Waalse ,,plundering'' ten nadele van Vlaanderen.

Wat zou Marc Reynebeau met die laatste zin eigenlijk willen zeggen? Als het Vlaams Belang op ongeveer hetzelfde getal uitkomt, dan zal het wel zeker verkeerd zijn? Of zou Bart de Wever in de zak van het Vlaams Belang zitten? Maar het wordt nog mooier:

Niemand kan precies berekenen welke transfers zoal doorheen België stromen, ook binnen Vlaanderen of van en naar Brussel. Het gaat tenslotte om een kluwen waarbij miljoenen individuen, bedrijven en instellingen zijn betrokken, als betaler, ontvanger of doorgever van geld. De Wever ziet de details daarvan graag over het hoofd.

De mensen van www.belgiantransfers.org zullen die wetenschappelijke analyse ongetwijfeld snel toevoegen aan hun dossier. Daarna wordt het ronduit leugenachtig:

Maar dat er veel geld naar Wallonië gaat, dat is zeker. Het kan moeilijk anders, want Wallonië is er - men bezoeke Charleroi of de Borinage - economisch en sociaal veel erger aan toe dan veel Vlamingen zich kunnen voorstellen. En dan wil het gelijkheidsbeginsel in een sociale en democratische staat dat wie dat nodig heeft, mag rekenen op de solidariteit van zijn medeburgers.

Zoals Bert Anciaux het overigens terecht aanhaalt, wanneer de gever uiteindelijk armer wordt dan de ontvanger, dan is er toch iets niet meer helemaal juist. Over een gelijkheidsbeginsel gaat het dan al lang niet meer. Overigens hoefde men om die vaststelling toen te maken geen kluwen van miljoenen individuen, bedrijven en instellingen te ontwarren. Twee details die Marc Reynebeau waarschijnlijk liever niet wil weten.

Marc Reynebeau concludeert uiteindelijk dat de actie van de N-VA «agressieve provocatie, grof en kwetsend, ontdaan van elke kiesheid en ethische zin tot bescheidenheid en mededogen» is. Ach ja. Waar is de tijd dat de PS de grieven van de Vlamingen wel beluisterbaar maar niet bespreekbaar achtte? Als er al niet op voorhand een Non kwam. Of dat men bij het FDF stelde dat dierenartsen toch ook geen dierentaal hoefde te spreken om hun patiënten te behandelen, dus wat is het probleem eigenlijk in de Brusselse ziekenhuizen? Om nog maar te zwijgen over de Franstalige fijngevoeligheid toen Vlaamse kinderen in Komen aan de hand van hun moeders spitsroeden moesten lopen langsheen ronduit hysterische vrouwen. Het valt natuurlijk allemaal in het niet vergeleken met de twaalf vrachtwagentjes van de N-VA.