Brussel-Halle-Vilvoorde: Quousque tandem? (14)

De N-VA stelt een nieuwe deadline voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde vast: de Kamercommissie Binnenlandse Zaken moet ten laatste begin maart het wetsvoorstel goedgekeuren. Ik weet eerlijk gezegd niet meer de hoeveelste deadline dit al is. Maar ook bij de CD&V wil men dat de splitsing er zo snel mogelijk komt, maar de deadline van half februari is wel al vergeten — alweer een halve maand tijdwinst voor de Franstaligen dus.

Indien de nieuwe deadline niet gehaald wordt, heeft de N-VA enkele dreigementen klaar, maar het is zeer de vraag of de Franstaligen hiervan onder de indruk zullen zijn:

1. Stopzetting van elke medewerking met de federale en de andere regeringen in het kader van het Overlegcomité en de samenwerkingsakkoorden. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat als er een belangenconflict ontstaat, er geen overleg meer kan optreden om de problemen op te lossen. Feit is echter dat wanneer er belangenconflicten optreden, het gewoonlijk de federale regering is die haar boekje te buiten gaat. Bovendien is het zo dat sp.a en VLD in de federale regering aanwezig zijn, en op die manier toch aan het Overlegcomité deelnemen. Hoe groot de werkelijk dreiging van deze maatregel is weet ik dus niet.
2. De Vlaamse regering moet haar bijkomende financiële verplichtingen in het kader van norm van de Hoge Raad voor Financiën herbekijken. Het gaat hier eigenlijk om de extra schuldafbouw die Vlaanderen doet, die ervoor zorgt dat België zijn begroting min of meer in evenwicht kan afsluiten. Het feit echter dat dat evenwicht dus enkel en alleen bestaat door de extra inspanningen die Vlaanderen doet, doet vermoeden dat het de Franstalige politici worst zal wezen of de begroting in evenwicht of met een tekort afsluit. Opnieuw kan men zich afvragen waar de dreiging schuilt.

Het is daarom interessanter om te zien wat er niet gebruikt wordt als dreigement: een crisis in de Vlaamse regering, iets waar Luc van den Brande enkele weken geleden nog mee dreigde. Betekent dit dat het gevaar voor een crisis geweken is? Of hebben N-VA en CD&V niet alleen beslist dat de deadline nog maar eens met een paar weken opgeschoven wordt, maar ook dat de eventuele gevolgen van een niet-splitsing afgezwakt werden? De uitspraak van Kris Peeters laat in ieder geval ruimte voor enige interpretatie:

Als er in maart geen oplossing is, dan is elke geloofwaardigheid dat ze er ooit komt verloren. Het is zoals een marathon lopen: op een bepaald moment kan je tussentijd zo slecht zijn, dat het absoluut geen zin heeft om verder te lopen.

Heeft de marathon van Kris Peeters betrekking op de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, of op de Vlaamse regering? Ik hoop dat er voor de CD&V toch meer op het spel staat dan geloofwaardigheid alleen.