Gisteren kwamen PS, MR, cdH en Ecolo samen in de Kamer om er te beraadslagen over een gemeenschappelijk standpunt voor de institutionele onderhandelingen. Resultaat: de voorzitters van de vier partijen eisen de uitbreiding van het Brusselse Gewest als compensatie voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en de toepassing van de rondzendbrief-Peeters.
Allereerst: de Franstalige partijen ontkennen dat er sprake is van een Franstalig front, verwijzend naar het overleg tussen de Vlaamse partijen in verband met de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Het is natuurlijk maar hoe je het bekijkt, maar in tegenstelling tot de Vlamingen dreigen de Franstaligen intern niet met sancties tegen mekaar, zoals Dewael deed tegenover de burgemeesters van Halle-Vilvoorde.
Hoe dan ook, gedurende het overleg dat twee uur duurde zijn de Franstaligen overeengekomen de uitbreiding van het Brussels Gewest met de zes faciliteitengemeenten te eisen. Dit is volgens hen de enige manier om de rechten van de Franstaligen in de rand te kunnen bewaren indien Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst zou worden, en indien de rondzendbrief-Peeters onverkort toegepast zou worden. Zij maken zich ook kwaad over het feit dat de Vlamingen telkens met nieuwe eisen voor de dag komen telkens zij toegevingen hebben gedaan. De unitaire kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde is zo volgens hen een compensatie voor de Franstalige toegeving om de zes faciliteitengemeente deel te laten uitmaken van het Vlaamse Gewest, en wanneer de compensatie verdwijnt, staat meteen ook de Franstalige toegeving ter discussie.
Ook de rondzendbrief-Peeters zou volgens de Franstaligen een inbreuk vormen op de persoonlijke rechten van de Franstaligen in de rand. Volgens de Raad van State is dat niet het geval, maar de Franstaligen weigeren met die uitspraak rekening te houden omdat ze gedaan is door de Nederlandse kamer ervan. Zij blijven van mening dat het moet volstaan om één keer voor de Franse taal te kiezen om vervolgens alle gepersonaliseerde brieven in het Frans te ontvangen. Nochtans vereist dit het opstellen van een lijst van inwoners die voor het Frans gekozen hebben, en dat is manifest onwettelijk, omdat het aanmaken van talenlijsten niet toegelaten is. De rondzendbrief-Peeters kan dus moeilijk als een nieuwe Vlaamse eis gekarakteriseerd worden.
Het lijkt erop dat het overleg tussen de Franstalige partijen niet bepaald van die aard is geweest om de besprekingen van volgende week te vergemakkelijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten