Volgens zij die het kunnen weten, maar in de jaren '80 de val van het communisme niet zagen aankomen omdat ze het te druk hadden met het tekenen van cartoons over die idioot van een Amerikaanse president, Ronald Reagan, is de val van de Berlijnse Muur de verantwoordelijkheid van Michaïl Gorbatjsov. Idesbald Goddeeris verwoordt het zo:
Als één man verantwoordelijk geacht zou kunnen worden, dan is het Gorbatsjov, die het licht op groen zette (al deed hij dat geleidelijk, in een poging het communisme te redden, en zonder de gevolgen te overzien).Het is maar hoe je «het licht op groen zetten» definieert natuurlijk, maar ik heb er toch problemen om de twee mensen die zich ingezet hebben voor de val van het communisme van alle verantwoordelijkheid te ontslaan, om die vervolgens door te geven aan iemand die er inderdaad ook verantwoordelijk voor was, maar dan enkel in die zin dat hij een te zwak figuur was om de val tegen te houden. En van verdienste is er in het geval van Gorbatsjov al helemaal geen sprake, want zoals Goddeeris terecht opmerkt, maar het waarschijnlijk niet zo toevallig tussen haakjes plaatst, was het helemaal niet de bedoeling van Gorbatsjov om het communisme af te schaffen.
Ronduit leugenachtig is echter het artikel van Jonathan Steele in The Guardian. De titel van het artikel, We are rewriting the history of communism's collapse, is correct, maar van de rest klopt niet veel. Midden in het artikel schrijft hij het volgende:
[...] in August 1988, by which time Mikhail Gorbachev had already launched the drive towards pluralistic politics in the USSR itself and publicly promised no more Soviet military interventions in eastern EuropeDie man heeft duidelijk een agenda. Het klopt dat Gorbatsjov in 1988 de Brezjnev-doctrine overboord gooide, maar in januari 1991 vielen er nog twintig doden in Litouwen bij onregelmatigheden tussen Litouwse burgers en het Rode Leger. Inderdaad, het Rode Leger dat na het uitroepen van de onafhankelijkheid in Litouwen in de voormalige Sovjet-republiek bleef «om er de rechten van de ethnische Russen te verzekeren». Voeg daar nog de ekonomische blokkade tegen Litouwen aan toe, en je weet meteen hoe het opgeven van de Brezjnev-doctrine geïnterpreteerd moet worden: het gaat om niet meer dan het opgeven van iets wat men toch niet meer in stand kon houden, noch politiek, noch militair, noch ekonomisch. Zelfs binnen de eigen grenzen van de Sovjet-Unie, zoals Gorbatsjov tot zijn schande moest ondervinden. En meteen weet je ook hoe dat precies zat met die «pluralistic politics in the USSR» die Gorbatsjov in 1988 lanceerde. In 1989 wees Gorbatsjov nog het Estse voorstel van de hand om grondbezit en het bezit van productiemiddelen te privatiseren. Die dekselse Esten ook!
Wat me aan heel het zaakje zo verdomd irriteert is dat een journalist anno 2005 loze beloften van een politicus uit 1988 aanhaalt waarvan we ondertussen zwart op wit weten dat ze hoegenaamd niet gemeend waren, ja zelfs tegengesproken worden door de daden van diezelfde politicus een paar jaar later. Weet Jonathan Steele dat niet, of liegt hij er maar een potje op los? Op het einde van zijn artikel komt in ieder geval de aap behoorlijk lelijk uit de mouw:
With the fall of "international communism", the Vatican was left as the only authoritarian ideology with global reach.Juist ja. Het hele artikel bevat zoveel leugens en onzin dat ik vermoed dat De Standaard al wel een vertaling zal besteld hebben.
Ook muggenbeet doet zijn duit in het zakje: Fidel Castro citeren en aanvoeren als ooggetuige om het proces van de paus te maken, je moet het maar kunnen. Het is toch merkwaardige hoe links zijn gal spuwt en blijft spuwen over de paus, maar tegelijkertijd absoluut geen problemen heeft met dictators allerlei, hetzij «gelukte» zoals Fidel Castro die de Cubaanse bevolking blijft gijzelen, hetzij «mislukte» zoals Gorbatsjov.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten