Waarom Bert Anciaux België wil houden?

Bert Anciaux doet in zijn weblog van vandaag een bekentenis van formaat: hij vertrouwt op Wallonië om een rechts-conservatieve meerderheid in Vlaanderen onder de knoet te houden. Qua democratische ingesteldheid kan dit wel tellen.

Zo staat het er letterlijk:

Ik hoop dat we voldoende blijven inzien dat Wallonië ons kan helpen in het voorkomen van een onverdraagzame rechtse machtsgreep tegen de vrijheid van denken, tegen de seksuele vrijheid, tegen de godsdienstvrijheid en tegen culturele vrijheid in.

Hoe valt dit te rijmen met de democratie, nota bene volgens paragraaf 2 van de beginselverklaring de hoofdbron van het streven van SPIRIT? Ook de paragrafen in hoofdstuk III («Integrale democratie») van die beginselverklaring, onder de titels «Radicale democratie» en «Federalisme», krijgen toch maar een merkwaardige klank.

Van het «Waalse vrienden, laten we scheiden» van Lionel Vandeberghe, senator voor SPIRIT, naar een minister in functie in de Vlaamse regering die de hulp vanuit Wallonië inroept om onverdraagzame machtsgrepen in Vlaanderen te voorkomen: het zelfbeschikkingsrecht der volkeren geldt blijkbaar alleen maar voor volkeren die een links-liberale koers willen varen. De anderen hebben wat «hulp» uit buurlanden nodig. Hoe ver zou Bert Anciaux trouwens willen gaan in de «hulp» vanuit Wallonië om die «onverdraagzame rechtse machtsgreep» te voorkomen? Hebben we in dat verband misschien al een voorproefje gezien bij de stemming van het migrantenstemrecht?