De ene persoonlijke mening is de andere niet...

Rocco Buttiglione heeft zich teruggetrokken voor de post van Europees commisionaris voor Justitie en Binnenlandse Zaken. Een verenigd front van roden, groenen en gelen vond dat zijn mening over homosexuelen en de rol van de vrouw hem voor die post ongeschikt maakten. Diezelfde roden en groenen hadden er echter absoluut geen problemen mee dat Wangari Maathai de grootste onzin verkondigde over de oorsprong van AIDS.

Rocco Buttiglione moest volgens progressief Europa hangen omdat hij vond dat homosexualiteit een zonde is. Hij voegde er echter aan toe dat dat zijn persoonlijke mening was, waar de eventuele strafbaarheid ervan een zaak van de staat was. Indien de Wetgever vindt dat homosexualiteit niet strafbaar is, legt hij zich daar uitdrukkelijk bij neer, ook al keurt hij die visie niet goed. Dit mocht echter niet baten, immers, homosexualiteit is volgens de linkse leer een normale zaak, en daar een andere mening op nahouden is behoorlijk verdacht, en zou men nog liefst van al strafbaar maken. De Holebifederatie meent in ieder geval dat op de post Justitie best iemand komt die er geen dissidente meningen op na houdt:

De Holebifederatie gaat er vanuit dat er nu op de post justitie een commissielid komt dat de uitgangspunten op vlak van gelijke rechten van de nieuwe grondwet en de richtlijnen van niet-discriminatie onvoorwaardelijk deelt.

Toen een maand geleden bekend werd dat Wangari Maathai de Nobelprijs voor de Vrede 2004 zou krijgen, was er echter meer ruimte voor afwijkende persoonlijke meningen. Groen! was toen alvast bijzonder verheugd, en maakte absoluut geen punt van de uitlatingen van Maathai over de oorsprong van AIDS. Wangari Maathai kreeg immers de Nobelprijs voor de Vrede omwille van haar groene inzet, en haar mening over AIDS was daarbij totaal irrelevant. Dat haar overtuiging baarlijke nonsens is, is daarbij geen enkel probleem. Meer zelfs, men zou kunnen opwerpen dat haar mening behoorlijk veel naar racisme ruikt, en dus niet bepaald bijdraagt tot de wereldvrede, maar dit mocht het groene feestje vooral niet verstoren.

Een vergelijking van de twee gevallen is bijzonder leerrijk. Kom je in conflict met één van de linkse dogma's, ook al gaat het over een persoonlijke mening die niet relevant is voor de post waarvoor je in aanmerking komt, dan moet en zal je hangen. Behoor je echter tot het goede gezelschap, mag je de grootste nonsens verkopen zonder dat dat problemen oplevert, ook al toon je hiermee aan dat je absoluut niet geschikt bent om de prijs die je toegekend werd te ontvangen.