SPIRIT, de partij met een programma waar het woord «democratisch» vaker in voorkomt dan er mieren rondlopen in een overbevolkte mierenhoop, heeft nu definitief bewezen dat het zo ongeveer het zieligste stukje partij moet zijn dat er op de wereld bestaat. De Standaard drukt het bijzonder vriendelijk uit wanneer het het parcours van de partij in het dossier over het EU-referendum «bijzonder bizar» noemt.
Eerst was de partij als «radicaal democratische» partij onvoorwaardelijk voor. Meer zelfs, op dat punt was er een tegenstelling tussen SPIRIT en sp.a, het bewijs bij uitstek dat SPIRIT een eigen koers vaart en niet zomaar een persoonlijk vehikeltje is dat moet verhullen dat Bert Anciaux eigenlijk een ordinaire overloper naar de sp.a zou zijn. Tot bleek dat SPIRIT in dit dossier eigenlijk op de wip zat: stemt de partij voor, dan komt het referendum er; stemt de partij tegen, dan komt het er niet. Het kwam er toen enkel nog op aan een excuus te vinden om de koerswending in te zetten.
En dat excuus was natuurlijk snel gevonden. Het is natuurlijk ook deze keer weer de schuld van het gekuip van het Vlaams Belang dat SPIRIT niet meer voor een volksraadpleging kan zijn, zoals eerder reeds gemeld. En dus ging SPIRIT tegenstemmen in de kamercommissie, dacht iedereen. Tot Geert Lambert gisteren dus een stukje bijzonder slechte komedie opvoerde in de commissie door op het cruciale moment «weggeroepen» te worden «om technische redenen». Juist ja. Geert Lambert mag ons natuurlijk altijd de échte technische redenen meedelen, maar tot het tegendeel bewezen is neem ik aan dat het eenvoudigweg was omdat de PS het risico niet wou nemen dat Lambert «per vergissing» (of in een radicale bui?) plots toch voor zou stemmen.
Was Geert Lambert dan de enige zielepoot van dienst in de commissie? Hij was misschien de grootste zielepoot, maar niet de enige, want ook de sp.a is sterk in de kunst van het slechte theater. De partij is immers tegen zolang de Grondwet niet eerst gewijzigd wordt, maar is ook tegen een wijziging van de Grondwet. Waarom de partij tegen een grondwetswijziging is, verzuimt ze te zeggen. Erg geloofwaardig is het allemaal niet, om niet te zeggen ronduit doorzichtig.
En wat met de VLD? Verhofstadt zou Verhofstadt niet zijn als hij ook in dit dossier niet gewillig schandknaap voor Elio di Rupo zou spelen. Of zoals De Standaard opmerkt, «premier Verhofstadt, die voor 13 juni hevig pleitte voor een raadpleging, zwijgt tegenwoordig over dit parlementair dossier.» Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Rik Daems niet bepaald geneigd is om door te zetten om de volksraadpleging voor de plenaire vergadering te brengen. Hij mag al blij zijn dat hij niet zelf mee de stemmen tegen de volksraadpleging moet leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten