Volgens Gazet van Antwerpen is het «een 38-jarige Belgische man uit Gent die zich tot de islam heeft bekeerd». Volgens Het Laatste Nieuws dan weer is het een «Moslimvlaming uit Gent». La Libre Belgique schrijft dat het «un Gantois de 38 ans de nationalité belge, converti à l'islam» is, net zoals Le Soir.
Dissonante noot echter bij De Standaard. Het artikel start met de beschrijving «de Gentenaar Philippe D.C. (38) », maar verder in het artikel staat het volgende:
De werkloze textielarbeider D.C. is de zoon van een Algerijnse vader en een Belgische moeder. Hij is getrouwd met een Marokkaanse vrouw en heeft twee kinderen.Aan het eind van het artikel komen we trouwens ook de naam van zijn broer te weten: «Zijn broer Ahmed D.C.».
Het plaatje blijkt dus toch iets anders in mekaar te zitten dan de (kwade, of bange?) blanke man die zich op een dag tot de islam bekeert en vervolgens de geïntegreerde immigrante Mimount Bousakla naar het leven staat omdat ze een aantal uitspraken heeft gedaan over de Moslimexecutieve en extremistische moskeeën. In menig redactielokaal zal men gedacht hebben dat het wel jammer was dat de man tot de islam bekeerd was, maar dat men zich deze keer niet de kaas van de boterham zou laten stelen. Wat sneu dat men dat in Groot-Bijgaarden niet helemaal in de gaten had.
Het wordt echter grotesk wanneer men nu ook probeert te suggereren dat het misschien wel om racistische bedreigingen zou gaan. Ten eerste gaat het overduidelijk over een religieuze zaak, en ten tweede betwijfel ik sterk dat een man die zelf een Algerijnse vader heeft en getrouwd is met een Marokkaanse vrouw met racistische bedreigingen zou komen tegenover een Marokkaans-Belgische politica. Tenzij men natuurlijk erfzonde langs moederskant in rekening zou willen brengen (maar dat is geen racisme).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten