De paus is al geruime tijd ziek, en kon deze morgen de paaszegen niet uitspreken. Wie de berichtgeving de laatste weken heeft gevolgd, kan zich moeilijk van de indruk ontdoen dat menig journalist met nauwelijks verholen ongeduld zit te wachten op de dood van de paus.Hedwig Zeedijk, die deze middag op de VRT verslag uitbracht vanuit Rome, had het in ieder geval behoorlijk lastig om haar misprijzen voor de paus onder controle te houden. En welke dag past beter dan Paaszondag om de katholieken nog eens goed te schofferen? «De paus murmelde enkele woorden», en «produceerde geluid». De dag dat de VRT het in gelijkaardige bewoordingen over een imam heeft op bijvoorbeeld het feest van Eid eet ik mijn radio op.
Waar komt die haat tegenover de paus vandaan? Ten eerste heeft hij ongetwijfeld bijgedragen tot de val van het communisme («Wees niet bevreesd»), en zit daarmee in dezelfde zak als Ronald Reagan. Tweede reden is dat hij de morele grondvesten van de Kerk weigert op te geven ten voordele van alle progressieve stokpaardjes zoals daar zijn: getrouwde priesters, vrouwelijk priesters, homofilie (de ultieme natte droom: getrouwde lesbische priesters), voorbehoedsmiddelen bij de vleet, vrije abortus en vrije euthanasie. Het is dan ook zijn schuld dat de katholieke Kerk zou leeglopen, alhoewel dat op wereldbasis alvast niet het geval is, en protestante kerken die zich wel overleveren aan de moderniteit in het Westen vaak in een veel grotere crisis verkeren dan de katholieke Kerk. Het zou ook de schuld van de paus zijn dat Afrika uitsterft aan AIDS, niettegenstaande in een aantal van de ergst getroffen landen amper katholieken te bespeuren vallen.
Als die dekselse paus dan toch niet dood wil gaan, is er natuurlijk altijd nog een andere uitweg: een aftreden. Telkens een kardinaal een uitspraak doet die, vaak genoeg herknipt, geïnterpreteerd zou kunnen worden als een mogelijk pleidooi voor een aftreden, wordt ze natuurlijk groot genoeg opgeblazen in de media. Want je kan de Kerk toch niet weken- of maandenlang stuurloos achterlaten terwijl de paus aan het sterven is, is de redenering. De paus is echter ondertussen al een paar jaar bezig aan zijn «laatste weken», tot grote ergernis van de buitenkerkelijke weldenkenden. Maar ten gronde, wat als we inderdaad in een situatie komen van een paus die in het ergste geval maandenlang in coma zou liggen? Zou de Kerk dan werkelijk tot stilstand komen? Of is het aannemelijker dat die paar maanden gewoon in het niet vallen vergeleken met een geschiedenis van 2000 jaar? Janne Haaland Matlary zei in een interview met Aftenposten het volgende over de opvolger van de paus, maar het is even goed relevant voor een zieke paus:
Het is niet zo belangrijk wie er paus is. De Kerk heeft tijdens de rennaisance schurkenpausen overleefd, met deugnieten en idioten op de troon. Het is het beste bewijs voor het waarheidsgehalte van het kristendom. Was het een menselijke uitvinding geweest van een gek uit Palestina 2000 jaar geleden, zou de katholieke Kerk honderden jaren geleden al ineengestort en vergeten zijn.Misschien iets waar meer dan één weldenkend journalist eens over kan nadenken op een paaszondag met een «murmelende» paus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten