Groen!e democratie

Groen! wil lijstenverbindingen bij de Vlaamse gemeenteraadsverkiezingen. Eigenlijk is het voorstel een geval van schaamteloze groene zelfbediening. Als de partij meer zetels wil halen dan het Vlaams Belang, zou ze er beter aan doen voor meer kiezers te zorgen in plaats van de spelregels te veranderen. Dat de partij het voorstel dan nog lanceert onder het motto «meer democratie» is nog de grootste grap.

Vera Dua formuleert het zo:

De lijstenverbinding tussen democratische partijen is het beste wapen tegen de opkomst van het Vlaams Belang.

Of met andere woorden, Vera Dua wil aan de spelregels prutsen omdat een politieke concurrent maar liefst drie keer meer stemmen haalt dan haar eigen mini-partijtje. Haar redenering gaat verder als volgt:

Het zorgt ervoor dat elke stem nuttig is, dat de eigenheid van elke partij aan de kiezer kan worden voorgelegd. Kortom, het versterkt de democratie.

Juist ja, het zorgt ervoor dat élke stem nuttig is, behalve dan de stemmen voor de partij(en) met een eigenheid die niet naar de zin van Dua is. Qua versterking van de democratie kan dat wel tellen. En het houdt nog niet op:

Een lijstenverbinding tussen de democratische partijen zorgt er alvast voor dat extreemrechts, in casu het Belang, niet gaat lopen met stemmen van kiezers die helemaal niet op deze antidemocratische partij willen stemmen.

De lijstenverbinding moet er dus voor zorgen dat onder andere Groen! kan gaan lopen met de stemmen van de kiezers die helemaal niet op die «democratische» partij willen stemmen. Wat zal het volgende voorstel zijn, als het in 2006 weer niet lukt? De stemmen voor het Vlaams Belang maar half laten meetellen?

Ik heb de indruk dat Groen! en Vera Dua vandaag hun ware gelaat hebben laten zien. Wat drijft een mens ertoe om zich aan zijn bureau te zetten en na te denken hoe, bij eenzelfde stemmenverdeling als bij de vorige verkiezingen, de spelregels zo gewijzigd kunnen worden dat een politieke concurrent minder zetels zou krijgen. Wanhoop? Het inzicht dat men de strijd niet in de stembus kan winnen, maar misschien wel bij de telling? Heeft Vera Dua soms haar licht opgestoken bij Josef Stalin? «Wie stemt beslist niets. Wie de stemmen telt beslist alles.» En Vera Dua wil de stemmen tellen.