Vandaag stond in de Commissie Binnenlandse Zaken van de Kamer de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde op de agenda. Eindelijk. En het inhoudelijke debat werd meteen uitgesteld... tot 15 januari 2005. Van een splitsing voor het einde van het jaar is nu dus definitief geen sprake meer.
Voor de N-VA, die overigens samen met de CD&V dit uitstel goedkeurde, is dat echter geen probleem. De partij mikt immers voor de volle 100% op het resultaat in dit dossier. Het is echter zeer twijfelachtig of de partij ook voor de timing van dit dossier op de 100% moet rekenen. Bij La Libre schetsen ze de situatie als volgt:
Il faut dire que quand le mouvement flamand exige la scission d'abord pour les élections de juin dernier, ensuite pour la déclaration fédérale du 12 octobre, et puis pour la fin 2004, il devient difficile de ne pas lui donner quelque gage d'ici à la trêve parlementaire...Echt onder de indruk zijn ze aan de andere kant van de taalgrens dus niet van de heldendaad van de N-VA, of wat daar toch voor moet doorgaan in hun eigen persmededeling:
Wat de traditionele partijen veertig jaar lang niet voor mekaar kregen, lukte dankzij de N-VA wel: het innemen van een gemeenschappelijk Vlaams standpunt en het bepalen van een strategie om eindelijk deze terechte Vlaamse eis te realiseren.Ondertussen zouden de besprekingen in de Interministeriële Conferentie verder moeten gaan. Wat daar precies besproken moet worden is eerder onduidelijk — volgens de N-VA is er van onderhandelen geen sprake en kan de Conferentie in het beste geval een therapeutische praatgroep zijn. Vraag is dan wat Minister Bourgeois eigenlijk in die «therapeutische praatgroep» zit te doen. Heeft hij als minister niet genoeg werk te doen, of is hij zo bezorgd over de mentale toestand van zijn Franstalige collega's? Vlaanderen heeft in ieder geval slechte ervaringen met Vlaamse onderhandelaars die «niet onderhandelen».
Geen opmerkingen:
Een reactie posten