Herman de Croo meent dat flaminganten mentaal gehandicapt zijn, Silvio Berlusconi is dezelfde mening toegedaan over al wie niet voor rechts stemt in Palermo. En beiden trekken hun woorden terug: Berlusconi zei dat het maar een grapje was, terwijl De Croo zich verontschuldigde tegenover de gehandicapten.
Het moet eigenlijk hard aankomen bij de zelfverklaarde intelligentsia die Noord-België rijk is: amper een paar dagen geleden nog monkelden ze binnensmonds met de uitschuiver van Herman de Croo, want, alles wel beschouwd, er lopen er onder hen maar weinig rond die niet vinden dat flaminganten niet in speciale instellingen thuis zouden horen. En als Herman de Croo over de schreef zou gegaan zijn, dan inderdaad tegenover mentaal gehandicapten. Die verdienen immers respect. Vandaag doet Silvio Berlusconi precies hetzelfde als Herman de Croo, alleen is het deze keer links dat het slachtoffer van de vergelijking moet zijn. En dat maakt dat de zaak deze keer natuurlijk helemaal anders is: deze keer zijn het niet de mentaal gehandicapten die geschoffeerd werden omdat ze met links vergeleken werden, maar wel links omdat ze met mentaal gehandicapten vergeleken werden. Stel je even voor!
Als deze twee zaken al één ding duidelijk maken, dan wel dat er een klare rangorde bestaat in de media: aan links mag niet geraakt worden, mentaal gehandicapten verdienen respect, maar flaminganten mag men uitmaken voor rotte vis zonder dat daar iemand over maalt. Tenzij om excuses tegenover de rotte vis te eisen. Het is echter wel merkwaardig dat men in de berichtgeving in Vlaanderen wel de link weet te leggen van de «mentaal gehandicapten» van Berlusconi naar zijn «klootzakken» van verleden jaar, maar niet naar de «mentaal gehandicapten» van Herman de Croo van amper een week of twee geleden. Zou dat iets te kies liggen, heren en dames journalisten – of moet ik schrijven typisten en vertalers van internationale persberichten zonder enig eigen reflectievermogen? Misschien kan één of andere hippe columnschrijvelaar er anders tegen maandag wel iets mee doen. Feit is dat Silvio Berlusconi, zonder het zelf te weten en vanop zo'n duizend kilometer afstand Herman de Croo en zijn heimelijke supporters eens ferm de broek heeft afgedaan omwille van hun gehuichel. Je zou warempel nog gaan denken dat Silvio Berlusconi een geheime lidkaart van Forza Flandria op zak heeft!
Wat me echter enorm ontgoochelt in Silvio Berlusconi is dat hij zijn woorden terugtrok. Hij had beter volhard in de boosheid, en geantwoord dat zijn rechtse kiezers al jaren moeten aanhoren dat er bij hen toch wel een vijs moet loszitten als ze voor rechts kiezen, en dan zeker voor een rechtse Berlusconi. Hoe dikwijls hebben al moeten aanhoren dat «linkse intellectuelen» een pleonasme zijn, en «rechtse intellectuelen» een contradictio in terminis? (Met excuses aan mijn rechtse lezers voor zulke moeilijk woorden, niet waar.) En als er dan al eens een intellectueel ontdekt zou worden tussen het rechtse gepeupel, is de ondertoon gezet: wat jammer toch van de verspilling van zulk intellect aan het rechtse gedachtengoed. Ondertussen mogen en mochten linkse intellectuelen hand- en spandiensten verlenen aan de meest moorddadige régimes, zonder ter verantwoording geroepen te worden of wat dan ook. Voor sommigen was het vaak zelfs het ultieme bewijs van hun hogere intellect!
En meer zelfs, links maakt er graag een sport van om over rechtse achterlijkheid ook een wetenschappelijk sausje te gieten. Hoeveel wetenschappelijke studies zijn er ondertussen al in Vlaanderen gepubliceerd die zwart op wit moeten aantonen dat de kiezers van het Vlaams Blok/Belang laag geschoold zijn, als ze al geschoold zijn? Dat de mandatarissen ervan in de verscheidene parlementen en raden niet bepaald grote lichten zijn? En wie herinnert zich nog het lijstje met de IQs van de Amerikaanse presidenten dat een paar jaar geleden plots opdook, en waaruit moest blijken dat George W. Bush de domste Amerikaanse president ooit was? De studie was een hoax natuurlijk, maar ging er anders wel in als zoete koek. Trouwens, over George W. Bush gesproken, bestaan zijn kiezers niet uitsluitend uit achterlijke idioten, religieuze fanatiekelingen en kapitalistische schurken, de twee laatste categorieën overigens niet meer dan subvarianten van de eerste? Ik kan me niet voorstellen dat een links politicus of commentator ooit voor zulke stellingen in de pers zijn excuses zou moeten aanbieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten