Terwijl een deel van de Noorse lutherse Kerk nog niet helemaal klaar is met holebi-predikanten zonder meer, wil de Noorse Vereniging voor Lesbische en Homofiele Emancipatie (LLH, Landsforeningen for lesbisk og homofil frigjøring) dat er voor hen quota ingevoerd worden. Een andere holebi-vereniging, de Open Kerkgroep (Åpen kirkegruppe), is dan weer van mening dat bisdommen die positief staan tegenover holebi-predikanten hen actief zouden moeten opzoeken en aanwerven.
De LLH stelt vast dat holebi-predikanten niet overal even welkom zijn, en in sommige gevallen worden hun sollicatities zelfs niet eens overwogen wanneer een nieuwe predikant aangesteld moet worden. De woordvoerder van de vereniging, Nils Riedl, gaat zelfs zover te stellen dat de strijd voor holebi-predikanten vergeleken kan worden met die voor vrouwelijke predikanten. Hoe dan ook wil de vereniging de positie van de holebi's binnen de Noorse lutherse Kerk verbeteren door quota op te leggen. In een reactie laten zowel de sociaal-democratische Arbeiderspartij (Ap) als het conservatieve Rechts (H, Høyre) weten dat zij de strijd voor meer holebi-predikanten wel steunen, maar niet de quota omdat die volgens hen op langere termijn niet in het voordeel van de holebi's zullen uitdraaien.
Men kan zich ergeren aan de vraag van LLH, of de hele zaak humoristisch opvatten en zich afvragen of er binnenkort soms ook quota voor atheïstische predikanten in de lucht zullen hangen. Wie voor de laatste optie kiest zal misschien het lachen vergaan wanneer hij herinnerd wordt aan het verhaal van de Deense predikant Thorkild Grosbøll die verklaarde niet meer in God te geloven, of na enige commotie en na een korte schorsing dan toch wel.
Wat ontbreekt nog in dit verhaal van quota en surrealistische voorstellen? Quota voor moslim-predikanten misschien? Geloof het of niet, maar in Zweden gaan af en toe stemmen op om alvast het Zweeds uit de naam van de Svenska Kyrkan te schrappen, wegens mogelijk te afstotend tegenover allochtonen. In een multiculturele maatschappij moet volgens sommigen ook de Kerk multicultureel worden, en immigranten opnemen in haar midden. Verwijzingen naar het Zweedse in de Zweedse Kerk zijn daarom uit den boze. Gaat men op dat élan verder, zullen vroeg of laat ook wel moslim-predikanten volgen.
Tweeduizend jaar geleden werd het christendom gesticht door een blanke, jonge, gelovige man, en als we de De Da Vinci Code moeten geloven, was Hij nog heteresexueel ook. Krijgt echter bijvoorbeeld de Open Kerkgroep haar zin, betekent dit dat predikanten zoals Hem in sommige «verlichte» bisdommen binnenkort eerder de uitzondering dan de regel zullen vormen. Als God nog eens de wereld wil redden, zendt Hij maar beter zijn zwarte lesbische dochter die niet al te veel in Hem of haar broer gelooft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten