Paul Beliën beschrijft in Brussels Journal het verdere verloop van de controverse rond de Deense cartoons over Mohammed. Ik zou er nog twee puntjes aan willen toevoegen.
Allereerst de houding van Eerste Minister Anders Fogh Rasmussen. Deze week weigerde hij de elf moslim-ambassadeurs te ontmoeten die hem een brief hadden geschreven over de cartoons. Zijn weigering was principieel omdat (i) hij als Eerste Minister gewoonweg niet over de mogelijkheid beschikt om in te grijpen tegenover de pers, en (ii) hij over die mogelijkheid zelfs niet wenst te beschikken. Ik kan me voorstellen dat het tweede argument alvast voor sommige van de staatshoofden van die ambassadeurs totaal vreemd in de oren moet geklonken hebben. Verder verklaarde hij dat het voor iedereen duidelijk moet zijn dat de Deense maatschappij op enkele fundamenten gebouwd is, en dat de vrijheid van meningsuiting één van die fundamenten is. Hij begrijpt dan ook niet waarom daarover vergaderd zou moeten worden. Tot slot herhaalde nog eens dat indien de ambassadeurs zich gekrenkt voelen, zij hun zaak altijd voor de rechtbank kunnen brengen.
Niet iedereen in Denemarken is het echter eens met Fogh Rasmussen, en de oppositie was van mening dat de Eerste Minister beter wel had deelgenomen aan een vergadering, «om het wederzijds begrip te verbeteren». Dat neemt niet weg dat de Sociaal-Democraten, de Radikalen en de Socialistische Volkspartij (SF) Fogh Rasmussen wel steunen in zijn afwijzing om de persvrijheid te beknotten en zijn suggestie dat de zaak eerder voor de rechtbank uitgevochten moet worden.
Het tweede punt is dat de cartoons niet de enige steen des aanstoots zijn voor de moslim-ambassadeurs. In hun brief aan Fogh Rasmussen hadden zij het namelijk niet alleen over de zaak van de cartoons, maar ook de uitspraken van volksvertegenwoordigster Louise Frevert (Deense Volkspartij) en Minister van Cultuur Brian Mikkelsen (Conservatieve Volkspartij), en de zaak rond Radio Holger.
Louise Frevert schreef verleden maand op haar webstek dat «moslims het blijkbaar als hun recht beschouwen Deense meisjes te verkrachten en Deense burgers in mekaar te slaan,» en «aangezien de wet het verbiedt onze tegenstaanders te doden, we geen andere keuze hebben dan onze gevangenissen vol te stoppen met deze criminelen.» Zij vindt echter dat er ook alternatief nagedacht moet worden, en het aanbod om criminelen in Russische gevangenissen te plaatsen voor 3-4 euro per dag ernstig overwogen moet worden.
Brian Mikkelsen had dan weer opgeroepen tot een nieuwe cultuurstrijd, tegen de moslims. Tijdens een partijcongres van de Conservatieve Volkspartij zei hij dat «er zich een parallelle samenleving ontwikkelt in ons land, waar minderheden hun middeleeuwse normen en ondemocratische denkwijzen cultiveren». Volgens hem is dat onaanvaardbaar, en hij meent daarom dat het daar is dat een nieuwe cultuurstrijd plaats zal moeten vinden.
Radio Holger is dan weer de Kopenhaagse stadsradio die deze zomer een tijdje gesloten werd door de Deense autoriteiten omwille van enkele uitspraken van de eigenaar. Kaj Wilhelmsen had immers in de nasleep van aanslagen in Londen in één van zijn programma's ertoe opgeroepen alle moslims uit Europa te zetten of te doden om nieuwe aanslagen te voorkomen.
De conclusie van de moslim-ambassadeurs is daarom dat zij zich vandaag samen met hun geloofsgenoten geviseerd voelen in Denemarken. Het is in ieder geval duidelijk dat er in Denemarken een heel andere wind waait dan in Vlaanderen, en het contrast tussen de twee Ministers van Cultuur amper groter had kunnen zijn. Waar de Deense Minister van Cultuur middeleeuwse normen wil bestrijden en immigranten wil laten kennismaken met H. C. Andersen, krijgen in Vlaanderen anti-semitische «theaterstukken» subsidies toebedeeld, en heeft de Vlaamse Minister van Cultuur het op zijn eigen blog liever over de «verrijkte samenleving».
Geen opmerkingen:
Een reactie posten