Nu Catalonië de domeinnaam .cat heeft verkregen, weerklinkt in Vlaanderen opnieuw de roep om een eigen .vl-domein te krijgen. Daar wordt best even diep en grondig over nagedacht voor we weer eens Cliveti-gewijs in eigen voet schieten.
ICANN heeft dus de goedkeuring gegeven aan een zogenaamd sponsored Top Level Domain (sTLD) voor de «Catalaanse taalgemeenschap», ook al weet iedereen dat het in de praktijk natuurlijk niet enkel over de taalgemeenschap gaat, maar zeer zeker ook, indien niet meer, over de Catalaanse regio en haar staatkundige aspiraties. Als deze beslissing één ding duidelijk gemaakt heeft, dan is het wel dat Vlaanderen niet hoeft te dromen van een eigen .vl-domein, en dat een aanvraag in die zin niet alleen nutteloos maar zelfs lichtjes gênant zou zijn zolang Vlaanderen geen onafhankelijke, door de VN erkende staat is.
Wat is dan wel mogelijk? Vlaanderen kan natuurlijk ook proberen een sTLD te bekomen, bijvoorbeeld .vla, maar dat komt dan best wel van een vereniging die enige ernst uitstraalt en weet waarover ze het heeft. Belangrijker is dat men aan Vlaamse zijde even nadenkt over de gevolgen van zo een aanvraag, want het ligt bijvoorbeeld voor de hand dat Wallonië zal reageren door een .wal-domein aan te vragen. Op zich is dat natuurlijk geen probleem, maar daarna duikt natuurlijk het eeuwige probleem Brussel op. Immers, indien Vlaanderen en Wallonië een sTLD mogen hebben, waarom zou het derde Belgische Gewest dan geen sTLD mogen hebben? En wordt dat dan .bru, of… .bxl? Ik wil het nog wel eens zien gebeuren dat Charles Picqué (PS) charlespicque.bru zou willen registreren. Of houden we het bij de Gemeenschappen om het Brusselse probleem te omzeilen, en geven we dan de Duitstalige Gemeenschap een sTLD? Dat wordt dan wel lastig voor de Franstalige Gemeenschap om .wal te verdedigen.
Maar laten we tot de kern van het probleem komen, want wat willen we eigenlijk? Een sTLD toont natuurlijk aan dat men een aantal hoge pieten bij het ICANN ervan heeft kunnen overtuigen dat er een reële en ernstige behoefte aan een .vla-domein is, maar in se is het ook de uitdrukking van het feit dat Vlaanderen vooralsnog niet op de ISO-3166-1-lijst staat. En dat is wat ook het uiteindelijk doel moet zijn. Ondertussen is het natuurlijk leuk een .vla-domein als speelgoed te hebben, maar men moet beseffen dat achter een sTLD meer schuil gaat dan wat men op het eerste zicht misschien wel zou denken, en dat een aanvraag wel eens tot andere aanvragen zou kunnen leiden die, om het zacht uit te drukken, niet zo wenselijk zijn vanuit Vlaamse hoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten