«Business as usual» bij het Vlaams Belang

Jurgen Verstrepen stapt over van het Vlaams Belang naar de Lijst Dedecker, maar wil de vuile was van de partij niet buitenhangen – Jean-Marie Dedecker doet het daarom in zijn plaats. CD&V schrijft een open brief, niet naar het Vlaams Belang, maar naar de kiezers ervan. Karel de Gucht publiceert een boek over extreem-rechts, want daar was blijkbaar een acuut gebrek aan. En ondertussen analyseert de pers de spanningen en de tweespalten in het Vlaams Belang dat het een lieve lust is. Moet er nog zand zijn?

Jurgen Verstrepen bedankte voor de laatste plaats op de kamerlijst van het Vlaams Belang in Antwerpen, en gaat in de plaats daarvan op de eerste plaats staan bij concurrent Lijst Dedecker. Het hing al een tijdje in de lucht, maar toch kwam de aankondiging nog als een verrassing. Amper twee maanden geleden had hij immers nog formeel bevestigd dat hij niet zou overstappen en voor het Vlaams Belang aan de verkiezingen zou meedoen. Hiermee wordt nog maar eens bewezen dat twee maanden een eeuwigheid kunnen zijn in de politiek, zeker voor een zo snelle jongen als Jurgen Verstrepen.

Ondertussen is er een geregelde oorlog uitgebroken tussen Lijst Dedecker en het Vlaams Belang. Jurgen Verstrepen en Jean-Marie Dedecker hebben zich de laatste dagen met graagte laten interviewen door de journalisten. En gelijk hebben ze natuurlijk, want elk minuutje of zinnetje mediabelangstelling dat ze vandaag kunnen krijgen is mooi meegepikt. Morgen, wanneer het écht menens wordt in de verkiezingscampagne, zou dat wel eens helemaal anders kunnen worden. Maar het is de vraag of de profilering van Lijst Dedecker in deze oorlog wel de juiste is: Jean-Marie Dedecker komt immers niet naar voren als slachtoffer en underdog, maar als de aanvaller. Zou dit wel pakken bij het soort kiezers waarnaar hij hengelt, of stoot hij daarmee precies potentiële kiezers af richting Vlaams Belang?

Wat met het Vlaams Belang trouwens? Die partij kan zich gewoon blijven nestelen in haar vertrouwde rol van de gebeten hond. Dat CD&V precies in deze dagen een brief schrijft naar haar kiezers, en Karel de Gucht een boek over extreem-rechts, versterkt alleen maar het gevoel van één-tegen-allen. Ook op dat punt zit de boodschap en de profilering van Lijst Dedecker misschien toch niet helemaal goed, want als hij op dit élan voortdoet wordt hij binnenkort misschien wel het vierde aapje op de verkiezingsaffiche van het Vlaams Belang. Anderzijds zit de lijst natuurlijk wel met een zwaar probleem wat betreft de positionering: hij wil noch Vlaams Belang noch Open Vld noch N-VA zijn, en moet dus zijn grenzen definiëren en een reden vinden waarom de kiezer morgen op hem zouden moeten stemmen. En met de onvoorwaardelijke fans van Jean-Marie Dedecker en Jurgen Verstrepen alleen zit er voorlopig toch nog geen kamerzetel in.

En dan is er nog de pers, die de laatste dagen haar best heeft gedaan om de tweespalt en de problemen bij het Vlaams Belang te analyseren als volleerde kremlinologen. Voor één keer ben ik het volmondig eens met Tom Naegels die opmerkt dat de analyses van maand tot maand, van week tot week, van dag tot dag en op dezelfde dag zelfs van bron tot bron volledig in tegenspraak met elkaar kunnen zijn, maar toch worden ze met de grootste ernst gepubliceerd en vooral ook gecultiveerd. Er is altijd nog wel plaats voor nóg een nieuwstere analyse die één of andere kloof binnen het Vlaams Belang moet onthullen. Het is nu alleen nog maar wachten op een analyse die de tweespalt tussen de clan-Gerolf en de clan-Annemans eens uitgebreid uit de doeken zal doen, want vermoedelijk zal die ook wel bestaan.

Conclusie? Voor het Vlaams Belang is het vandaag niets anders dan business as usual. Zowat alle partijen richten hun pijlen op het Vlaams Belang, waardoor ze van die partij de inzet van de verkiezingen maken. CD&V had daarom alleen al beter een brief geschreven naar de kiezers van sp.a en/of Open Vld, maar doet dat om één of andere reden niet. Zou er soms waarheid zitten in de «schandelijke» verkiezingsaffiche van het Vlaams Belang? Ook de pers draagt daar haar steentje bij, enerzijds door de spreektijd die ze vandaag aan Lijst Dedecker geeft, en anderzijds door haar analyses die vaak niet meer dan gewichtige bladvulling en wishful thinking zijn. Doe daar nog bij dat men de partij in oktober een nederlaag heeft proberen aanpraten, en zij het in de laatste peilingen slecht heeft gedaan, en het wordt duidelijk dat ze eigenlijk bijzonder goed geplaatst zit om in juni opnieuw een overwinning binnen te halen. Die waarschijnlijk weer voor «iedereen» als een complete verrassing zal aankomen.