Een peiling van De Stemmenkampioen geeft in Vlaanderen een meerderheid voor onafhankelijkheid. Toch is het dat niet wat in Laken de wenkbrauwen zou moeten doen fronsen.
Verleden week vroeg De Stemmenkampioen naar de mening over Vlaamse onafhankelijkheid naar aanleiding van de commotie rond de denkgroep In de Warande. Het globale resultaat was een nipte meerderheid voor Vlaamse onafhankelijkheid, wat toch een pak meer is dan wat gewoonlijk gemeten worden, namelijk een derde. Bij de resultaten per partij vallen er eigenlijk geen verrassingen te noteren, als is het misschien toch goed op te merken dat bij de kiezers van het Vlaams Belang meer dan 80% voor een onafhankelijk Vlaanderen is, en bij de leden ongeveer 95%. Het haalt de mythe dat de kiezers van het Vlaams Belang op die partij stemmen omwille van het vreemdelingenstandpunt ondanks of zelfs in weerwil van het republikeinse programma grondig onderuit. De partij zit zelfs op dat punt beter op één lijn met haar leden en kiezers dan de belgicistische partij Groen! die voor «intellectueel» moet doorgaan.
Betekent dit nu dat Albert II in de nabije toekomst voor een loopbaaneinde moet vrezen omdat de helft van Vlaanderen hem nu al op pensioen wil sturen? Ik denk het niet, en wel om de eenvoudige reden dat de separatistische voorkeur van de Vlamingen parlementair niet verzilverd kan worden. Eén reden daarvoor is het beruchte cordon sanitaire dat een kwart van de Vlaamse stemmen buitenspel plaatst, maar naar mijn mening belangrijker is dat nogal wat Vlaamse katten omwille van de Belgische smeer graag de kandeleer likken. Zo ging het met Wilfried «Geef ons wapens!» Martens, Guy «Burgermanifesten» Verhofstadt, en Hugo «Leve België!» Schiltz. Yves Leterme is vandaag trouwens wat Guy Verhofstadt gisteren was, en Bart de Wever heeft al in meerdere interviews duidelijk laten verstaan dat zijn partij er geen graten ziet in een federale regering te stappen met de moeder van alle corrupte partijen, de PS. Meer hoeft daarover dan ook niet geschreven te worden.
Neen, Albert II concentreert zich beter op wat er beweegt in Vlaamse ekonomische kringen, en daarom is het signaal van de denkgroep In de Warande veel belangrijker dan de resultaten van een opiniepeiling. Indien men immers in ekonomische kringen België voorgoed vaarwel zegt, is het einde van het rijk van Saxen-Coburg nabij. En wat In de Warande in haar publicatie zegt is precies dat het geen zin meer heeft de kandeleer te likken, want het Belgische smeer is netto een minwaarde geworden voor de Vlaanderen en de Vlaamse industrie. Filips de Taaie kan dus maar beter het boek van In de Warande bestellen en het eens goed doorlezen als hij nog hoop koestert op een loopbaanbegin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten