Laatste kersttoespraak van Albert II

De kersttoespraak van Albert II bracht twee opmerkelijke feiten die aan de pers totaal voorbij zijn gegaan: hij abdiceert van de troon, en verklaart zich onafhankelijk van Vlaanderen. Het venijn zit immers vaak in de staart, en met de kersttoespraak was het deze keer niet anders. Onze geliefde vorst verklaarde immers op het einde van de toespraak dat «separatisme door een overgrote meerderheid van onze medeburgers verworpen wordt», en deze uitspraak verdient toch enige nadere analyse.

Allereerst die «overgrote meerderheid» dus, die overigens wel opgepikt werd door de pers, echter zonder enige duiding. Dat laatste is op zich al een merkwaardig feit, want anders is men er in de redactielokalen toch altijd snel bij om te voorkomen dat de lezer zelf enig denkwerk zou moeten verrichten, laat staan dat men het risico wil lopen dat hij zelf tot een logische conclusie zou kunnen komen. Maar wat is dus een overgrote meerderheid? De helft plus één is als meerderheid maar gewoontjes, ik zou zelfs durven zeggen een beetje truttig, en 60% is ook al niet echt om over naar huis te schrijven. Unanimiteit is dan weer overdreven naar de andere kant, maar misschien kan de wetgever ons wel helpen? Hij schrijft in ieder geval een twee-derde meerderheid plus een gewone meerderheid in elk van de taalgroepen voor om een grondwetswijziging te kunnen doorvoeren, en misschien is dat dan wel een «overgrote» meerderheid?

Wel, als het van de Belgische wetgever afhangt, en ik neem aan dat die toch regelmatig op de thee komt bij onze koning, is er van een overgrote meerderheid niet echt sprake. Kijken we immers naar één van de laatste weekvragen van De Stemmenkampioen, dan blijkt dat 51% van de Vlamingen het separatisme steunt. Rekenen we trouwens de tegenstanders van het separatisme, 40,5%, om naar Belgicanen, en scheren we de 40% Franstaligen in dit land allemaal over één belgicistische kam, dan blijft die meerderheid steken op amper 64,3%. Ik vrees dan ook dat onze wetgever het de volgende keer zonder koekje bij de thee zal moeten doen als hij de koning even op deze nuchtere feiten zou wijzen. Misschien krijgt hij wel een Berufsverbot aan zijn broek gesmeerd, net zoals Herman de Bode, die dacht zomaar ongestraft naakte cijfers te kunnen publiceren in een boekje.

Tenzij natuurlijk. Want Albert II heeft het in dezelfde zin ook over «onze» medeburgers. Ik besluit daaruit twee dingen. Ten eerste abdiceert hij van de troon, want een koning kent voor zover ik weet geen «medeburgers». In een ver verleden kende een koning alleen maar «onderdanen», en ik wil best aannemen dat hij vandaag de dag spreekt over «burgers», maar «medeburgers», neen, daar trap zelfs ik niet in. Straks moeten we nog gaan denken dat de leden van de spionkop van Liverpool FC ook de «medeburgers» van de Britse Queen Elizabeth II zijn! En ten tweede verklaart hij zich dus onafhankelijk van Vlaanderen, want dat lijkt mij nog de enige mogelijkheid om medeburgers te kunnen vinden waarvan de overgrote meerderheid tegen separatisme is. Misschien moest ik dat maar eens doorbellen naar de GSM van Yves Leterme?