De controverse rond de cartoons in Jyllands-Posten is duidelijk nog niet over, en staat nu ook al op de agenda van de komende topvergadering van de Organisatie van de Islamitische Conferentie begin december.Verleden week haalde de krant in een commentaarstuk uit naar de huichelarij van de elf ambassadeurs, en verbaast er zich over hoe zoveel mensen de vrijheid van meningsuiting kunnen verdedigen zonder dat ook effectief te doen. De krant merkt nuchter op dat de elf, ambassadeurs van democratisch «twijfelachtige» landen, via hun Egyptische collega laten weten dat de vrijheid van meningsuiting een belangrijke zaak is waarvoor gestreden moet worden, terwijl ze op hetzelfde ogenblik Eerste Minister Anders Fogh Rasmussen vragen op te treden tegenover een krant.
Ook Mikael Rothstein krijgt een veeg uit de pan omdat hij tijdens een debat op het tweede Deense openbare kanaal DR2 poneerde dat Jyllands-Posten zich over het algemeen vijandig tegenover moslims gedraagt en hun integratie tegenwerkt. Volgens de krant staat dat in schril contrast met het werk van één van de journalisten, Orla Borg, die in mei dit jaar nog de integratieprijs van de Europese Unie mocht ontvangen. Hij kreeg die prijs voor «Bidragerne» (letterlijk: de bijdragers), een serie van tien artikels dat in detail het verhaal vertelt van inwijkelingen en hun nakomelingen, en hoe ze actief hun steentje bijdragen in de Deense maatschappij. De krant vermoedt dat die prijs volledig aan Rothstein voorbijgegaan is.
Fundamenteel reageert de krant erop dat opvallend veel mensen menen te weten dat ze de tekeningen bewust gepubliceerd heeft om te provoceren en de relaties tussen moslims en niet-moslims te verzuren. De krant wijst dat resoluut van de hand, en stelt nogmaals dat de cartoons als illustratie moesten dienen voor de toenemende en dreigende zelfcensuur die heerst als gevolg van de houding van enkele imams en islamisten die zichzelf een monopolie op de interpretatie van de islam toegemeten hebben. De krant heeft dan ook meer gevoel voor de uitspraak van Minister van Kerk en Onderwijs, Bertel Haarder, in hetzelfde debat op DR2:
Uiteraard mogen mensen niet in hun gevoelens geraakt worden enkel om te provoceren. Maar wanneer we bedreigd worden met geweld en moord, en wanneer elf ambassadeurs de perscensuur wille invoeren, hebben we geen andere keuze dan deze zaak, die provocerend overkwam, keer op keer te verdedigen, want dit pikken we werkelijk niet.De krant sluit zich aan bij deze uitspraak, erbij vermeldend dat het eigenlijk ronduit schokkend is dat de elf ambassadeurs blijkbaar zo weinig van Denemarken afweten dat ze om perscensuur vragen en hetzelfde régime proberen in te voeren als in hun eigen land.
Ondertussen heeft de Eerste Minister, hierover aan de tand gevoeld door de Deense Volkspartij (DF), laten weten dat indien dat nodig mocht zijn, hij zijn Turkse collega Tayyip Erdoğan enkele privé-lessen over de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting aan de hand kan doen tijdens de komende NAVO-top van 11 tot 15 november in Kopenhagen. Hij heeft in ieder geval beloofd dat hij met hem over de zaak zal spreken. Anderzijds verklaarde Fogh Rasmussen ook dat de zaak voorlopig nog geen gevolgen heeft voor de besprekingen van de Turkse kandidatuur voor EU-lidmaatschap.
Verder liet in Libanon de Egyptische ambassadeur Hussein Darrar AFP optekenen dat Egypte de dialoog met Denemarken over de mensenrechten en discriminatie niet meer zal verderzetten. Daardoor komen delen van het zogenaamde «Arabische Initiatief» van Denemarken, dat tot doel heeft de democratie en de mensenrechten in het Midden-Oosten te bevorderen, ernstig in gevaar. De Egyptische chargé d'affaires in Denemarken, Mohab Nasr Mostafa Mahdy, kon de uitspraken niet bevestigen, maar wist wel te vertellen dat de zaak van de cartoons niet meer op ambassadeursniveau behandeld wordt. Zo staan de Deense cartoons op de agenda van de buitengewone topvergadering van de Organisatie van de Islamitische Conferentie begin december. Voor wie de gewoonte heeft glazen halfvol te zien moet het een geruststelling zijn dat het met de lidstaten en hun bevolking blijkbaar zo goed gaat dat ze kostbare tijd kunnen besteden aan de bespreking van cartoons uit een krantje in één van de kleinere Europese landen, een land dat de meeste inwoners waarschijnlijk nog niet bij benadering op een blinde kaart zouden kunnen aanduiden zelfs als hun leven ervan zou afhangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten